Scroll Top
Ηλίου, 2ος όροφος Ν. Ηράκλειο 14122

ΜΕΘΟΔΟΣ

ΜΕΘΟΔΟΣ

ΜΕΘΟΔΟΣ PETER LORD

Ο Δρ Γρηγοριάδης εισήγαγε την κατά Peter Lord μέθοδο αντιμετώπισης των αιμορροϊδων, την οποία κι εξέλιξε. Στην πορεία, μελέτησε κι εφάρμοσε όλες τις διεθνώς αποδεκτές μεθόδους αντιμετώπισης των πρωκτικών παθήσεων, τις Peter Lord, Longo, Hal-Rar, LASER, Σκληροθεραπεία.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ έχει μία πρωτοτυπία η οποία και της εξασφαλίζει ποσοστό επιτυχίας 99,7% με την πρώτη επέμβαση. Αντί να εφαρμόζει σε κάθε ασθενή την ίδια μέθοδο, επιλέγει κατά περίπτωση την πλέον κατάλληλη. Έτσι, η μέθοδος εκλογής είναι αυτή που ταιριάζει σε κάθε ασθενή προσωπικά.

Σε κάθε περίπτωση, οι αιμορεροϊδες αντιμετωπίζονται ανώδυνα, άμεσα, με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Οι ασθενείς ύστερα από τον τυπικό εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο υποβάλλονται σε εγχείρηση διαρκείας συνήθως 2-3 λεπτών και επανέρχονται στις καθημερινές δραστηριότητές τους μετά δίωρο περίπου (μπορούν επίσης να τραφούν και να οδηγήσουν αυτοκίνητο αμέσως).


ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΟΠΑΘΕΙΑ

Νόσος του Πολιτισμού και Μάστιγα της Οικονομίας

Μια άποψη αιρετική για την παθογένεια και τη θεραπεία της

(Υπερασπίζοντας μία αδικημένη χειρουργική μέθοδο)

Από το 1974 έως σήμερα πάνω από 61.000 περιστατικά πρωκτικών παθήσεων υποβλήθηκαν στην εγχείρηση PETER LORD . Από το 1992 παραμένουν σε επαφή 33.951 χειρουργημένοι ενώ από το 1999 παρακολουθούνται συστηματικά 25.643.

Με την διαδικασία της «Βραχείας νοσηλείας» (one day clinic) οι ασθενείς ύστερα από τον τυπικό εργαστηριακό και κλινικό έλεγχο υποβάλλονται σε εγχείρηση διαρκείας συνήθως 2-3 λεπτών και επανέρχονται στις καθημερινές δραστηριότητές τους μετά δίωρο περίπου (μπορούν επίσης να τραφούν και να οδηγήσουν αυτοκίνητο αμέσως).

Σε όλες τις άλλες μεθόδους απασχολείται πολύ περισσότερο υγειονομικό προσωπικό, χάνονται πολύτιμες ημέρες και ο ασθενής υποφέρει για λίγο ή περισσότερο χρόνο. Στη Μεγάλη Βρετανία 4 εκατομμύρια ημέρες εργασίας χάθηκαν από αυτή μόνο την αιτία μέσα σε ένα μόνο χρόνο (National Health Service – Burkitt1972).

Δεν υπάρχει ανεγχείρητο περιστατικό: φλεγμονές οξείες, θρομβώσεις, διαπυήσεις, προπτώσεις κ.ά. δεν είναι αντενδείξειςαλλά ενίοτε απαιτείται ταυτόχρονη συμπληρωματική επέμβαση, ειδική προετοιμασία και άλλη μετεγχειρητική αγωγή.

Μειώνονται δραματικά (0,1%), σε σχέση με κάθε άλλη μέθοδο, υποτροπές αποστημάτων και συριγγίων.

Μισχωτοί ευμεγέθεις καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι που ανακαλύπτονταιαφαιρούνται στην ίδια εγχείρηση και αν ιστολογικώς δεν διαπιστωθεί κατάληψη του εγχειρητικού ορίου συνήθως δεν απαιτούν περαιτέρω αντιμετώπιση φυσικά αφού διερευνηθεί απουσία μεταστάσεων επί κακοήθειας.

Υποτροπές με την έννοια της επανεμφάνισης ή παραμονής συμπτωματολογίας σε ποσοστό 2% εντός εξαμήνου αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη διαστολή στο ήμισυ μόνο των περιπτώσεων περίπου καθώς οι υπόλοιποι θεωρούν ικανοποιητική την βελτίωση.

Η κύηση δεν είναι εμπόδιο: σε συνεννόηση με τον εκάστοτε Γυναικολόγο, σεακραίες περιπτώσεις ανάγκης εκτελέσαμε διαστολήα) 6 ώρες πριν τον τοκετόβ )2 ώρες μετά καιγ) 3 μέρες μετά από σκόπιμη ρήξη (και συρραφή) περινέου.

Παροδική αίσθηση ανεπάρκειας του σφιγκτήρα μόνο τις δυο πρώτες εβδομάδες είναι σπάνια και δεν απαιτεί αντιμετώπιση ,επειδή όμως προκαλεί ανησυχία ενημερώνουμε τους ασθενείς για την πιθανότητα αυτή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Σε σύγκριση με κάθε άλλη μέθοδο η εγχείρηση PETER LORD:

Είναι η πιο αποτελεσματική, γρήγορη, ανώδυνη και χωρίς επιπλοκές αντιμετώπιση της αιμορροιδοπάθειας κάθε βαθμού βαρύτητας.

Το δημοσιονομικό όφελος από την εξοικονόμηση εργατοωρών και απασχόλησης υποδομής υγείας είναι τεράστιο.

Η υπερτονία του σφυγκτηρικού συστήματος του πρωκτού είναι η μόνη αιτιολογία της γνήσιας αιμορροϊδοπάθειας και οφείλεται στον πολιτισμό μας που μας ωθεί σε παρατεινόμενη και απανειλημμένη αναστολή της αφοδευτικής διαδικασίας.

(Τα συμπεράσματα δεν μπορούν να κατανοηθούν χωρίς την ανάγνωση της πλήρους μελέτης που όμως είναι αδύνατο να χωρέσει στα πλαίσια αυτής της αναρτημένης ανακοίνωσης).

Συμμετοχή στο 24ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργικής της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρίας Θεσσαλονίκη 2-5 Οκτωμβρίου 2004

ΤΙΤΛΟΣ:Θεραπεία πρωκτικών παθήσεων με βασική επέμβαση τηνδιαστολή του πρωκτού και του κατώτερου ορθού κατά PETER LORD

Διατύπωση υπόθεσης για την παθογένεια

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : Γιώργος Γρηγοριάδης

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ : Θεραπευτήριο ΣΩΤΗΡ ΑΕ (Κλινική ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Από το 1974 μέχρι σήμερα (30.07.2004) χειρουργήθηκαν για πρωκτικές παθήσεις 24.082 ασθενείς καταγεγραμμένοι στο σωζόμενο από φυσικές καταστροφές (σεισμός, πλημμύρα) αρχείο της κλινικής , ενώ ο πραγματικός αριθμός τους υπολογίζεται με στατιστικές μεθόδους γύρω στις 40.000. Στη 12ετία 1992-2004 οι 23.951 παραμένουν σε επαφή σύμφωνα με έγγραφες οδηγίες μας, ενώ στην τελευταία 5ετία 16.643 παρακολουθούνται συστηματικά.

Οι αριθμοί αυτοί, με οποιοδήποτε μέτρο, είναι τόσο μεγάλοι που δικαιολογούν μια ανακοίνωση.

Σε όλους χωρίς εξαίρεση διενεργήθηκε ως βασική επέμβασηδιαστολή του πρωκτού και του κατώτερου ορθού για την θεραπεία του συνόλου των γνωστών πρωκτικών παθήσεων (αιμορροΐδες, περιεδρικά αποστήματα, ραγάδες, κονδυλώματα απλά ή κακοήθη, αιμοροϊδικοίπολύποδες, προσπίπτουσες πρωκτικές θηλές, όγκοι καλοήθεις ή κακοήθεις ακόμη και εκσεσημασμένες περιπτώσεις κοπρόστασης και κοπρολιθίασης). Ενίοτε (αν και σε πολύ μικρότερους αριθμούς) ταυτόχρονα και συμπληρωματικά με άλλες χειρουργικές επεμβάσεις αναλόγως των ενδείξεων (αιμορροϊδεκτομή, διάνοιξη αποστήματος, εκτομή συριγγίου, αφαίρεση όγκου, εκτομή κονδυλώματος κ.α.).

Ακολουθούν Συζήτηση, Αποτελέσματα και Συμπεράσματα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η αντικειμενική έλλειψη ακαδημαϊκής υποδομής στην ανακοίνωση αυτή κάνει μερικές διαπιστώσεις να φαίνονται αυθαίρετες και κάποια συμπεράσματα υπερβολικά, αναπόδεικτα και χωρίς καλή τεκμηρίωση, πράγμα που ως ένα σημείο προκαλεί και σε μας δυσφορία.

Οφθαλμοφανώς λείπουν όλες οι ανέσεις ενός Κρατικού Νοσοκομείου ή μιας Πανεπιστημιακής Κλινικής (αφθονία έμψυχου και άψυχου υλικού, διανομή ρόλων έρευνας, κατανομή δουλειάς, εργατοώρες άχαρων και πληκτικών μετρήσεων με κίνητρο την πίστη στο σκοπό και την προσδοκία μιας διάκρισης) όπως και το κύρος ονομάτων ή ακαδημαϊκών τίτλων.

Η έλλειψη αυτή όμως εξισορροπείται από το πλεονέκτημα της απόλυτης ελευθερίας επιλογών διαδικασιών και χειρισμών, χωρίς τις αναστολές της Νοσοκομειακής ή Πανεπιστημιακής ιεραρχίας (που δεν είναι πάντα η πιο αξιοκρατική), με γνώμονα την αποτελεσματική θεραπεία, που στον ιδιωτικό τομέα είναι σε μεγάλο βαθμό συνώνυμη με την επαγγελματική επιτυχία.

Μια επιτυχία στην πορεία για την οποία οι αστοχίες ,οι αποτυχίες και τα σφάλματα δεν καλύπτονται από την ανωνυμία του Δημόσιου Τομέα ή το κύρος του Ακαδημαϊκού Ιδρύματος και οι ευθύνες για το παραμικρό λάθος είναι πάντα αυστηρά προσωπικές με όλες τις νομικές, οικονομικές και ηθικές συνέπειες.

Έτσι τα συμπεράσματά μας, όσο ρηξικέλευθα και αν μοιάζουν έχουν υποστεί τη δοκιμασία της (αφανούς έστω) Δημόσιας Κριτικής από την Κοινή Γνώμη που, προφανώς ικανοποιημένη από τα αποτελέσματα, τροφοδοτεί το χειρουργείο μας, σε συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς, με περιστατικά παραμελημένα, αποτυχημένες (εκ των αποτελεσμάτων) μεθόδους και βαρέως πάσχοντες.

Όλοι αυτοί προσέρχονται λόγω της καλής μας φήμης με υψηλές προσδοκίες που φυσικά μεταφράζονται σε μεγάλες απαιτήσεις που αν δεν ικανοποιούνταν θα οδηγούσαν σε αντίθετη κατεύθυνση τη φήμη μας αλλά και τον αριθμό των προσερχομένων, πράγμα που δεν συμβαίνει και αυτό αποτελεί την καλύτερη επιβεβαίωση των ισχυρισμών μας ως προς τα αποτελέσματα.

Ένας τόσο μεγάλος αριθμός ανθρώπινου υλικού, που σε τέτοιο βάθος χρόνου διαχειριστήκαμε, μας υποχρεώνει παρά την (ιδεολογική μας ίσως) αντιπάθεια για τις ακαδημαϊκές διαδικασίες, να φέρουμε εδώ για πρώτη φορά τα συμπεράσματά μας, χωρίς την παραμικρή έπαρση για το αποτέλεσμα και χωρίς ικανοποίηση άλλη από την αυτονόητη του θεραπευτή, για να παροτρύνουμε τους (νεώτερους ιδίως) χειρουργούς να εργασθούν με καλύτερους όρους στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης μιας πάθησης με μεγάλες δημοσιονομικές επιπτώσεις, αν αναλογιστεί κανείς ότι, σύμφωνα με τον Εθνικό Υγειονομικό Οργανισμό της Μεγάλης Βρετανίας (NATIONAL HEALTH SERVICE) μόνο σ’ αυτή τη χώρα και μόνο από αυτή την πάθηση, χάθηκαν σ’ ένα χρόνο 4 εκατομμύρια ημέρες εργασίας.(Burkitt 1972).

Στη χώρα μας (φυσικά !)παρόμοιες μελέτες απουσιάζουν.

Ιστορία

Τυχαία παρατήρηση του Λονδρέζου PETER LORD ότι μιαδιαστολή (που υποχρεώθηκε να κάνει στην προσπάθειά του να προσεγγίσει άλλη πρωκτική πάθηση) θεράπευσε αιμορροϊδοπάθεια, τον οδήγησε το 1968 σε γενίκευση της μεθόδου με επιτυχία που φαίνεται να αμφισβητήθηκε από τους συγχρόνους του, ιδίως του εξειδικευμένου St.Mark’s Hospital, για λόγους που παρά την εμβριθή μελέτη των σχετικών κειμένων δεν μπορέσαμε να εξηγήσουμε.

Η, καλλιεργημένη ίσως, μυθολογία περί «μειονεκτημάτων» που περιέβαλλε την μέθοδο υποχρέωσε τον P.L σε κάποιο είδος αμυντικής περιστολής της δραστηριότητάς του με πολύ χλιαρή υπεράσπιση των προσωπικών του επιτυχιών και μια ανεξήγητη για μας αναζήτηση «μόνιμου αποτελέσματος».

Γιατί όπως προκύπτει (όχι μόνο στη δική μας μελέτη) η μέθοδος οδηγεί σε μόνιμο αποτέλεσμα σε ποσοστό συντριπτικά μεγαλύτερο από κάθε άλλη ενώ η όποια υποτροπή ευκολότατα θεραπεύεται με τον ίδιο τρόπο (ανώδυνα, γρήγορα, ανέξοδα).

Βέβαια άποψή μας είναι ότι οι ινώδεις δακτύλιοι (Pecten bands) και η εξ’ αυτών διακοπή της φλεβικής κυκλοφορίας που ο P.Lθεώρησε ως αίτιο της αιμορροϊδοπάθειας δε φαίνεται να ευσταθεί, αλλά το αποτέλεσμα της μεθόδου παραμένει το ίδιο αφού με τη βίαιη διαστολή του σφυγκτηριακού συνόλου (την υπερτονία του οποίου εμείς θεωρούμε ως το πραγματικό αίτιο) η πάθηση θεραπεύεται οριστικά.

Η δική μας διαδρομή

Τον υπογράφοντα στα 30 αυτά χρόνια η αυξανόμενη προσέλευση περιστατικών πρωκτικών παθήσεων οδήγησε σταδιακά στην εγκατάλειψη πρακτικώς όλων των λοιπών επεμβάσεων (γαστρεκτομές, μαστεκτομές, χολοκυστεκτομές, σαφηνεκτομές, θυρεοειδεκτομές, σκωληκοειδεκτομές κ.α)τις οποίες διοχετεύσαμε σε νεότερους συνεργάτες της Κλινικής, ενώ διακόψαμε τελείως τη συνεργασία μας με άλλα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΥΓΕΙΑ, ΚΥΑΝΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ, ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ) όπου κατ’ επιλογή ασθενών εκτελούσαμε κυρίως βαρείες επεμβάσεις.

Εκτός Αθηνών εκτελέσαμε μόνο μια διαστολή για εκπαιδευτικούς λόγους (ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Θες/νίκης, 1982, Ασθενής Ε.Π. αναισθησιολόγος Στεφ.Στεφανόπουλος).

Ο μεγαλύτερος αριθμός επεμβάσεων μέσα σε μια μέρα ήταν 23 (Πέμπτη 25/07/2002) και σε ένα χρόνο 1.967 (2003).

Ο υπογράφων υποβλήθηκε προ 10ετίας στην εγχείρηση αυτή από βοηθό του χειρούργο, ενώ χειρούργησε προ 2ετίας την 88χρονη τότε μητέρα του στο πλαίσιο εντερεκτομής για περιτονίτιδα ύστερα από συστροφή του μεσεντερίου (VOLVULUS).

Το 1974 ξεκινήσαμε διερευνητικά σε κάποια περιστατικά αλλά με τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα που πολλαπλασιάζονταν εγκαταλείψαμε βαθμιαία την αιμορροϊδεκτομή κατά Mulligan-Morgan που μέχρι τότε εκτελούσαμε απαρέγκλιτους και γρήγορα αρχίσαμε να εκτελούμε διαστολή σε όλα τα περιστατικά πρωκτικών παθήσεων ακόμη και όταν η αιμορροϊδοπάθεια δεν ήταν η κύρια πάθηση.

Ακόμη και στις κολεκτομές με τελικοτελική αποκατάσταση της συνέχειας του εντέρου παρά τους αρχικούς φόβους μας για διαρροϊκές επιπλοκές λόγω βράχυνσης, η μέθοδος απεδείχθη απαραίτητη καθώς μειώνει την πίεση στην αναστόμωση.

Με τον πολλαπλασιασμό των επεμβάσεων και την εμφάνιση εντός 3μήνου υποτροπών στο 2% οδηγηθήκαμε σε μεγαλύτερη διαστολή που περιόρισε την υποτροπή αυτή στο 1/10 (0,3%) στην πρώτη διετία.

Τώρα πια είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για αιτίες και αποτελέσματα.

Αποτελέσματα , Αντιμετώπιση «μύθων», Αιτιολογία

  1. Οι ασθενείς στην συντριπτική τους πλειοψηφία μετά 2λεπτη συνήθως επέμβαση νοσηλεύονται επί 2ωρον (μέχρι την αποδρομή του αναισθητικού) επανερχόμενοι στις δραστηριότητές τους αυθημερόν με δημοσιονομικές επιπτώσεις.
  2. Οι «ανεγχείρητες» κατά την κρατούσα αντίληψη, παραμεληθείσεςθρομβωθείσες, φλεγμαίνουσες και προσπίπτουσες αιμορροϊδες που λόγω φήμης καταλήγουν σε μας ανταποκρίνονται εξίσου ικανοποιητικά (με την προσθήκη επί 4ημερον αντιβιοτικού και φλαβονοειδούς).
  3. Οι πολύ γνωστές πολλαπλές υποτροπές των περιεδρικών αποστημάτων και συριγγίων ελαττώνονται δραματικά (0,1% σε ελεγχόμενο υλικό) χωρίς να μπορεί να υπολογιστεί φυσικά, πιθανή προσφυγή σε άλλους χειρουργούς.
  4. Η επέμβαση απεδείχθη αποτελεσματική σε ακραίες ηλικίες (3 χρόνων το 1982, 92 χρόνων το 2001, παρακολουθούμενες έκτοτε) διαψεύδοντας τη σχετική «μυθολογία» για περιορισμένο ηλικιακό φάσμα εφαρμογής της.
  5. Όπου η αιμορροϊδοπάθεια δεν αποτελεί την κύρια ένδειξη η μέθοδος επιταχύνει την ίαση και περιορίζει τις υποτροπές.
  6. Αστοχία με την έννοια της παραμονής ή υποτροπής συμπτωματολογίας διαπιστώνεται ύστερα από 6μηνη παρακολούθηση σε ποσοστό 2% και απαιτεί μεγαλύτερη διαστολή που διενεργείται στους μισούς περίπου ασθενείς γιατί οι υπόλοιποι θεωρούν ικανοποιητική τη βελτίωση.
  7. Η σύγκριση με τα αποτελέσματα άλλων συγχρόνων μεθόδων που εκτελέστηκαν σε μας από συνεργαζόμενους χειρουργούς (H.A.L –LONGOLASER κ.ά.) μένει προς έρευνα αλλά, η αθρόα προσέλευση και τελική ίαση υποτροπών των ιδίων μεθόδων που χειρουργήθηκαν αλλού ενισχύει την ενθουσιώδη γνώμη μας για την υπεροχή της εγχείρησης PETERLORD. Πιστεύουμε μάλιστα ότι όπου οι άλλες μέθοδοι πετυχαίνουν το οφείλουν στην (μεγαλύτερη ή μικρότερη) διαστολή που προκαλείται από τους χειρισμούς ή τις χρησιμοποιούμενες συσκευές λειτουργώντας έτσι ως ωχρή απομίμηση της μεθόδου PETERLORD.

Ο τελευταίος μύθος για τις απώτατες συνέπειες τις μεθόδου, η όψιμη ακράτεια σε μεγάλες ηλικίες (Konstend Beaten C.G., University Hospital Maastricht Απρ.2000), νομίζουμε ότι οφείλεται σε κακή εκ μέρους των ερευνητών εκτίμηση των αιτιάσεων (complaints) ηλικιωμένων κυρίως ασθενών που προέρχονται (όσο μπορέσαμε να διαπιστώσουμε από επίμονες ερωτήσεις και αντικειμενική εξέταση σε τέτοιες ομάδες) από αιτίες σχετιζόμενες με την έκπτωση των διανοητικών λειτουργιών και τον κακό ψυχισμό, αιτίες που οδηγούν στην έμμονη ιδέα μιας πλαστής επιτακτικής κένωσης που δεν πραγματοποιείται και αναποτελεσματικών τεινεσμών λόγω κοπρόστασης.

Δεν είναι τυχαία η ομοιότητα αυτών των αιτιάσεων με την κύρια επιφύλαξη ατόμων μέσης ηλικίας του ενεργού πληθυσμού που προσέρχονται για εγχείρηση και στο άκουσμα του όρου «διαστολή» διατυπώνουν την ανησυχία τους για μελλοντικές (απώτατες) επιπτώσεις της μεθόδου ενώ αγνοούν πλήρως μεθόδους και επιπτώσεις γενικώς.

Κατά την γνώμη μας υπεύθυνες για τη συμπεριφορά αυτή είναι οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις από ηλικιωμένα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος αιτιομένων συμπτωματολογία ακράτειας (συχνά συγχεομένων με δυσκοιλιότητα) που φέρνουν στην επιφάνεια τον υποσυνείδητο φόβο του πολιτισμένου ατόμου στο αστικό περιβάλλον ενώπιον ενός δημόσιου διασυρμού από την αποτυχία να τηρηθεί η ιδιωτικότητα της λειτουργίας της αφόδευσης.

Νομίζουμε μάλιστα πως ένας βαθμός προκατάληψης που διακρίνεται σε πολλούς μελετητές στην εκτίμηση αποτελεσμάτων (πρώιμων και όψιμων) σχετικά με την «ακράτεια», έχει την ίδια προέλευση.

Τα δικά μας συμπεράσματα αντίθετα δείχνουν δυσκοιλιότητα λόγω μειωμένης λειτουργικότητας του λείου μυϊκού συστήματος του εντέρου στο σύνολό του, που οδηγούν σε κοπρόσταση η οποία σε μεγάλο ποσοστό θεραπεύεται με την άρση του πρόσθετου κωλύματος που αποτελεί η υπερτονία (συνήθως διαπιστούμενη) του γραμμωτού σφιγκτηρικού συστήματος με την επέμβαση PETER LORD.

Τελικά

Η μόνη αιτιολογία που μπορεί να «χωρέσει» όλες τις επισημάνσεις που αναφέρονται παραπάνω είναι ότι η υπερτονία του σφιγκτηρικού συστήματος του πρωκτού και του κατωτέρου ορθού είναι θυγατέρα του Πολιτισμού, είναι η μόνη αιτία της αιμορροϊδοπάθειας που είναι μητρική νόσος των πρωκτικών παθήσεων και θεραπεύεται με την άρση του πρωτοπαθούς αιτίου, δηλαδή με την εγχείρηση PETER LORD αντίθετα με το σύνολο των λοιπών μεθόδων (παλιότερων και σύγχρονων) που απευθύνονται σε ένα ή περισσότερα αποτελέσματα του πραγματικού αιτίου και είναι (λιγότερο ή περισσότερο) αποτελεσματικές μόνο στο βαθμό που οι χειρισμοί ή οι χρησιμοποιούμενες συσκευές προκαλούν μια (μεγαλύτερη ή μικρότερη) διαστολή του σφιγκτηρικού συστήματος του πρωκτού και του κατωτέρου ορθού.

Η εργασία αυτή ανακοινώθηκε στο 24ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής

Χειρουργικής Εταιρείας τον Οκτώβρη του 2004 στη Θεσσαλονίκη.

Τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους (2004) η ίδια ανακοίνωση κατατέθηκε στο Συνέδριο της Εταιρείας Παχέος εντέρου – Πρωκτού.

Σήμερα (2017) ο αριθμός όσων χειρουργήθηκαν με τη μέθοδο αυτή είναι 61735, για την Ιστορία.